Deze tekst schreef ik terwijl ik met een jongere werkte aan haar rap, een vorm waarin ze haar verhaal wél kon delen. Tijdens haar proces werd ik door de muzikant die voor haar haar muziek in zijn studio componeerde uitgedaagd om ook achter de microfoon te gaan staan... We hebben gelachen om het sinterklaas-gedicht-niveau van mij tekst. Ik kwam ook niet verder dan wat ongemakkelijke pogingen eenmaal achter de microfoon. Met liefde stelde ik mij kwetsbaar op, zij had namelijk wél het gevoel bij haar tekst, gevoel voor ritme op de muziek en de juiste timing, ik niet... Genieten van dit talent was dit traject, verwerking door erkenning van delen van haar levensverhaal. Aandacht voor wat ze graag deed was het begin van verbinding en ontwikkeling.
Hieronder deel ik alsnog mijn inbreng, met een glimlachen bij de herinneringen aan haar en dit muzikale avontuur.
Wolvenkind
Wie kwam je tegen
Wie mag je zijn
Wat is jouw lot,
Wie maakt je groot
Wie houd je klein
Red jij je, op eigen benen
Liefdevol opgevoed door je eigen genen
Mag jij vol vertrouwen jouw weg vervolgen
In een leven met weinig, weinig zorgen
Red jij je op eigen benen,
sta je los van je verleden
kind van de straat
Tussen de wolven vrij
thuis niet veilig
Verstrikt in oude pijn
Zoekt een wolvenkind
Wolvenkind
Wie kwam je tegen
Wie mag je zijn
Wat is jouw lot,
Wie maakt je groot
Wie houd je klein
Wolvenkinderen vinden hun pad
Geef ze vertrouwen
een eerlijk hart
Geen wet kan ze redden
Probeer ze niet te vangen of te remmen
Zonder te sturen,
alleen door er te zijn
Kom je met een wolvenkind op een lijn
Kind geworden bij de wolven
is intuïtie de kompas
Telt alleen alles in het nu.
Wie kom ik tegen en
Wie mag ik zijn
Wat is mijn lot
Wie maakt mij groter
Wie houdt me klein
Reactie plaatsen
Reacties